Auteur: admin

Het “meer boeren, minder vee” concept heeft de laatste tijd veel aandacht gekregen als mogelijke oplossing voor verschillende problemen die verband houden met de huidige landbouwpraktijken, met name die van de veehouderij. Dit concept gaat uit van de gedachte dat door minder vee te houden, de impact van de landbouw op het milieu kan worden verminderd en tegelijkertijd de productiviteit en duurzaamheid van de landbouw kan worden verbeterd.

Het concept is gebaseerd op het idee dat het houden van grote aantallen vee een negatieve invloed heeft op het milieu. De uitstoot van broeikasgassen, waaronder methaan en kooldioxide, afkomstig van de vertering van voedsel in de magen van koeien en andere herkauwers, is een belangrijke oorzaak van klimaatverandering. Daarnaast leidt de overmatige productie van mest tot watervervuiling en bodemdegradatie.

Door minder vee te houden, kan de uitstoot van broeikasgassen en mest worden verminderd, wat op zijn beurt kan bijdragen aan het terugdringen van de opwarming van de aarde en de milieuvervuiling. Bovendien kunnen boeren meer duurzame en productieve landbouwpraktijken aannemen, zoals agrobosbouw en biologische landbouw, die minder afhankelijk zijn van grote aantallen vee en die de biodiversiteit en bodemvruchtbaarheid verbeteren.

Een ander voordeel van het “meer boeren, minder vee” concept is dat het kan leiden tot een meer gevarieerde en veerkrachtige voedselproductie. Door minder afhankelijk te zijn van vee voor voedselproductie, kunnen boeren zich meer richten op de teelt van gewassen en de productie van andere voedselproducten, zoals groenten, fruit en noten. Dit kan op zijn beurt bijdragen aan een meer divers en gezond voedingspatroon.

Naast traditionele landbouwactiviteiten zijn er ook verschillende alternatieve inkomstenbronnen voor boeren, waaronder energieproductie en -opslag. Hier zijn enkele voorbeelden:

1. Zonne-energie: Boeren kunnen zonnepanelen installeren op hun land om zonne-energie op te wekken en deze terug te verkopen aan energiebedrijven of om te gebruiken voor hun eigen behoeften. Dit kan een extra bron van inkomsten opleveren en tegelijkertijd bijdragen aan de vermindering van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.
2. Windenergie: Boeren kunnen windturbines plaatsen op hun land om windenergie op te wekken en deze terug te verkopen aan energiebedrijven. Dit kan ook een extra bron van inkomsten opleveren en bijdragen aan de vermindering van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.
3. Biogas: Boeren kunnen organisch afval, zoals mest, gebruiken om biogas te produceren en deze te verkopen aan energiebedrijven. Biogas kan ook worden gebruikt als brandstof voor de verwarming van gebouwen of als brandstof voor voertuigen op de boerderij.
4. Wateropslag: Boeren kunnen wateropslag faciliteiten bouwen op hun land om water op te slaan en te verkopen aan waterbedrijven of om te gebruiken voor irrigatie op hun eigen boerderij.
5. Verhuur van land voor recreatie: Boeren kunnen hun land verhuren voor recreatieactiviteiten, zoals kamperen, wandelen, vissen en jagen. Dit kan een extra bron van inkomsten opleveren en tegelijkertijd bijdragen aan de ontwikkeling van het plattelandstoerisme.

Het ontwikkelen van alternatieve inkomstenbronnen kan de veerkracht van boeren vergroten en bijdragen aan een duurzamere en veerkrachtigere landbouwsector. Het kan ook bijdragen aan de diversificatie van de economie van landelijke gemeenschappen en helpen om de afhankelijkheid van traditionele landbouwactiviteiten te verminderen.

Naast alternatieve inkomstenbronnen kunnen boeren ook overwegen om alternatieve landbouwpraktijken toe te passen om hun productie te diversifiëren en de duurzaamheid van hun landbouwsysteem te verbeteren. Hieronder staan enkele voorbeelden:

1. Agrobosbouw is een landbouwpraktijk waarbij bomen worden geïntegreerd in de landbouwactiviteiten. Bomen bieden verschillende voordelen, zoals het verbeteren van de bodemkwaliteit, het verminderen van erosie en het verhogen van de biodiversiteit. Bovendien kunnen ze dienen als een extra inkomstenbron door de verkoop van hout, fruit en noten.
2. Biologische landbouw: Biologische landbouw is een landbouwpraktijk waarbij geen synthetische meststoffen of pesticiden worden gebruikt. In plaats daarvan worden natuurlijke methoden gebruikt om de bodem en gewassen te beschermen, zoals compostering, groenbemesting en natuurlijke vijanden van plagen. Biologische landbouw kan de bodemkwaliteit verbeteren, de biodiversiteit verhogen en de gezondheid van de consument verbeteren door het vermijden van resten van synthetische meststoffen en pesticiden op gewassen.
3. Aquacultuur: Aquacultuur is de praktijk van het kweken van vis en schaaldieren in gecontroleerde omgevingen, zoals tanks en vijvers. Dit kan een extra inkomstenbron opleveren voor boeren, en bovendien kan aquacultuur duurzamer zijn dan de traditionele visserij, omdat het minder bijvangst heeft en minder druk uitoefent op wilde vispopulaties.
4. Permacultuur: Permacultuur is een ontwerpsysteem dat zich richt op het creëren van veerkrachtige ecosystemen die in balans zijn met de natuur. Permacultuur combineert verschillende landbouwpraktijken, zoals agrobosbouw, biologische landbouw en aquacultuur, om een ??duurzaam systeem te creëren dat in staat is om zichzelf te onderhouden.

Het toepassen van alternatieve landbouwpraktijken kan niet alleen bijdragen aan de veerkracht en duurzaamheid van het landbouwsysteem, maar kan ook een extra inkomstenbron opleveren voor boeren. Bovendien kunnen deze praktijken bijdragen aan de verbetering van de gezondheid van de bodem, het behoud van de biodiversiteit en het verminderen van de afhankelijkheid van synthetische meststoffen en pesticiden.

Er zijn echter ook enkele mogelijke nadelen aan het “meer boeren, minder vee” concept. Een daarvan is dat het verminderen van de veestapel kan leiden tot een daling van de inkomsten van veehouders en tot verlies van werkgelegenheid in de veehouderijsector. Ook kan het verminderen van de veestapel leiden tot hogere prijzen voor vlees en zuivelproducten, wat de voedselonzekerheid kan vergroten voor mensen met een laag inkomen. Daar tegenover staat dat het aanbod van alternatieve producten groter zal worden en daardoor ook goedkoper.
De regering zou boeren die deze overstap durven aan te gaan financieel en administratief te ondersteunen.

Ter inspiratie: kijk eens op https://nieuwemelkboer.nl/het-verhaal/
“Al generaties lang wordt er door onze familie melk geproduceerd. Waar onze voorouders destijds al met de tijd mee zijn gegaan door het produceren van koemelk spelen ook wij, Bart en Tom, als jongste generatie opnieuw in op de ontwikkelingen van deze tijd. Wij willen het werk van de generaties voor ons graag voortzetten, maar dan op onze manier. In 2016 wisten we het; plantaardig”.
En blijkbaar is er ook Nederlandse havermelk: https://www.realoatarts.com/nl

Overheidsinstanties hebben vaak het doel om het volledige budget dat ze voor het jaar hebben toegewezen gekregen, aan het einde van het jaar uit te geven. Dit verschijnsel staat bekend als het “gebruiken of verliezen” fenomeen. Er zijn verschillende redenen waarom dit gebeurt, maar het is belangrijk om te begrijpen waarom dit kan leiden tot verspilling en inefficiëntie.

Een van de belangrijkste redenen voor het uitgeven van het volledige budget aan het einde van het jaar is dat overheidsinstanties vrezen dat hun budget anders zal worden verlaagd in het volgende jaar. Als ze hun budget niet volledig uitgeven, kan dit door de hogere autoriteiten worden gezien als een teken dat de instantie minder geld nodig heeft dan eerder werd aangevraagd en toegekend. Daarom willen overheidsinstanties hun volledige budget besteden om ervoor te zorgen dat ze dezelfde of een hogere toewijzing krijgen in het volgende jaar.

Een andere reden is dat overheidsinstanties, net als bedrijven, hun prestaties worden gemeten op basis van de uitgaven die ze doen. Als een overheidsinstantie haar budget niet volledig uitgeeft, kan het worden geïnterpreteerd als een teken dat de instantie niet efficiënt werkt. Dit kan leiden tot negatieve feedback, verminderde financiering of minder verantwoordelijkheid.

Een derde reden is dat het budget van overheidsinstanties vaak is opgebouwd uit verschillende soorten uitgaven, waaronder investeringen en operationele kosten.

Investeringen zijn vaak meerjarige uitgaven die vaak niet binnen één jaar volledig kunnen worden benut. Als gevolg hiervan kunnen overheidsinstanties zich teveel richten op operationele kosten, waaronder: de inkoop van materialen, diensten en personeelskosten. Dit zijn kosten die inzichtelijker zijn en die gemakkelijker binnen één jaar kunnen worden besteed.

Hoewel het volledig uitgeven van het budget aan het einde van het jaar op korte termijn kan leiden tot betere resultaten in termen van financiering en prestaties, kan dit op de lange termijn leiden tot inefficiëntie, verspilling en een gebrek aan flexibiliteit.

Door de nadruk te leggen op het volledig uitgeven van het budget aan het einde van het jaar, kunnen overheidsinstanties kansen missen om efficiënter en effectiever te werken. Er kan bijvoorbeeld minder aandacht worden besteed aan het optimaliseren van processen en het zoeken naar manieren om kosten te besparen.

Meer of minder budget?

Om deze uitdagingen te overwinnen, is het belangrijk dat overheidsinstanties hun budgetteringsprocessen herzien en op zoek gaan naar manieren om meer flexibiliteit en transparantie in te bouwen.

Een betere integratie van investeringsplannen en operationele uitgaven kan helpen om de uitgaven te spreiden en inefficiëntie te verminderen. Het invoeren van prestatie-indicatoren die de efficiëntie meten in plaats van alleen de uitgaven, kan ook helpen om de focus te verleggen.

De hogere autoriteiten die de budgetten bepalen kunnen ook kijken naar andere factoren: zoals het uit te voeren beleid en de doeltreffendheid van bepaalde uitgaven.

Bijvoorbeeld de wildgroei aan overheidsgerelateerde websites. Vaak wordt er op het einde van het jaar er nog even een website ‘uit de grond gestampt’ om het budget op te maken. Dit zijn (financiële) keuzes waarvan de doeltreffendheid meetbaar is via bezoekersstatistieken. De lage bezoekersaantallen zullen uitwijzen dat deze websites weggegooid belastinggeld zijn.

Na de corona crisis lijken we op een volgende crisis af te stevenen.

Door de hoge inflatie gaan heel veel Nederlandse huishoudens problemen krijgen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Armoede leidt tot spanning en stress over het betalen van schulden. Beiden blokkeren je normale leven en zijn slecht voor de gezondheid.

Gemeentes willen de kwijtschelding van de gas facturen. Het kabinet wil schulden overnemen van mensen die dit niet kunnen betalen.
Dit zijn gebaren die wat verlichting kunnen geven voor de komende winter.

Een verdergaande oplossing om de schuld te dragen: de Nationale Zorg Garantie. 

Alle huishoudens die opgezadeld worden met betalingsachterstanden kunnen zich melden bij financiële instellingen die leningen gaan verstrekken. Waarbij de Staat garant gaat staat voor de terugbetaling.

Het betreft hier schulden die betrekking hebben op leveringen van gas, water, elektriciteit, maar ook huur, hypotheek  en zorgkosten kunnen hier mee betaald worden.

Na een jaar wordt vastgesteld welk bedrag door de overheid wordt overgenomen en hoe de aflossing van het restbedrag wordt geregeld.

Dit is snel te regelen via een noodwet, waar de regering in de corona crisis ervaring mee heeft opgedaan.

Wat zijn ‘de haken en ogen’ het bovenstaande: het blijft een lening, dus een schuld. De ontvanger van de garantstelling zal de druk blijven voelen om de schuld in te lossen. 
Verder is het fraude gevoelig door de samenkomst van verschillende soorten betalingsachterstanden. Er zal een extra administratief en controle systeem opgezet moeten worden.

Er is ook een mogelijke lange termijn oplossing: het basisinkomen.

Iedere Nederlander krijgt vanaf 18 jaar een gegarandeerd inkomen waarmee in basis behoeften kan worden voorzien.  
Het basisinkomen zal als vervanger op treden voor alle andere sociale toeslagen en zo zal de administratieve rompslomp en fraude gevoeligheid afnemen.

Er zijn al succesvolle experimenten geweest met dit concept. 
In dit artikel uit 2019 en deze Tegenlicht video uit 2015 wordt geconcludeerd dat de invoering van een basisinkomen wordt geblokt door een financieringstekort van 30 miljard.

Waar kun je 30 miljard ophalen? 

Ons voorstel zou zijn: de bedrijven (Shell, Unilever, Ahold, Heineken) en miljardairs van Nederland die rijker geworden zijn door de afgelopen crisissen gaan wat terug doen voor de maatschappij: meer belasting betalen.

Bij deze een aanvulling op ons vorige bericht met betrekking tot de huisvesting van asielzoekers. Ik wil de volgende locaties als nood opvang voorstellen:

• Sporthallen (toilet en was gelegenheid is aanwezig);
• Kloosters (grote gebouwen met zeer weinig bewoners);
• Gebouwen met veel kamers;
• Grote villa’s in Wassenaar, Laren, Bloemendaal etc. (grote gebouwen met zeer weinig bewoners);

Beste overheid en gemeentes, willen jullie nu eens doorpakken alstublieft!?

De schrijver van dit artikel is zo nu en dan verbaasd over het nieuws aanbod op nos.nl.

Op het moment van het schrijven van dit bericht is net Olivia Newton John overleden: triest nieuws. Dan volgt er wat later een tweede bericht op de voorpagina: de reactie van John Travolta op het overlijden van Olivia. Misschien interessant voor de fans? Is dit wel voorpagina waardig? In vergelijking met de ontwikkelingen in de rest van de wereld (Oekraïne, Taiwan, stikstof vraagstuk)?

Waarschijnlijk kijkt de NOS leiding naar de bezoekersstatistieken en maken jullie zo de voorpagina indeling zoals het nu is? Dit leidt toch tot een neerwaartse spiraal?

Nieuws berichtgeving zou gebaseerd moeten zijn op waarde en impact voor het leven van de lezer. Ook al is het nieuws niet wat de bevolkingsvoorkeur heeft.

Beste NOS, willen jullie alsjeblieft echt belangrijk nieuws altijd voorrang geven? Laat het ‘lichtere’ nieuws over aan de commerciëlen of plaats het ergens in een subcategorie…

Een mogelijke oplossing voor de opslag van energie: waterkrachtcentrales.
Het principe wordt in deze video eenvoudig uitgelegd:
https://www.youtube.com/watch?v=CMR9z9Xr8GM

Kunnen we niet een oude steenkolenmijn als reservoir voor het water?